faebook

Σάββατο 16 Οκτωβρίου 2010

Τίτλοι τέλους κυρία Θάλεια μου. Τίτλοι τέλους!

(Πρωί στα γραφεία της Cosmos. Πλάνο στο γραφείο της Χαρούλας. Η Ελένη κάθεται με γυρισμένη την πλάτη στο απέναντι γραφείο συμπληρωνοντας έγγραφα)
Χαρούλα (στο τηλέφωνο): Κόσμος λέγετε παρακαλώ... Όχι κύριε... Όχι κύριε! Όχι κύριε μου δεν ξέρω κανένα Δημήτρη ή Θανάση ή Θάνο...  Ε, όχι κυριέ μου, δεν εισάγουμε πατατάκια από την Κίνα! Ναι κύριε, εταιρεία παραγωγής είμαστε κύριε... μάλιστα κύριε... Στο καλό κύριε! (Κλείνει το τηλέφωνο θυμωμένη.) Αει στο διάολο κύριε...
(Μπαίνει ο Φοίβος κρατώντας ένα δίσκο με ένα φραπέ)
Φοίβος: Χαρούλα, έμαθες τα νέα;
Χαρούλα: Φοίβο, πρώτα το καφέ μου κ μετά τα νέα...
Φοίβος: Βρε Χαρούλα, κάτσε να ακούσεις...
Χαρούλα: Φοίβο, πρώτον είμαι ήδη καθιστή, δεύτερον τον καφέ μου κ μετά τα υπόλοιπα...
Φοίβος: Μα...
Χαρούλα: Φοίβο! Τον καφέ!
Φοίβος: Καλά, καλά... Ορίστε (τη σερβίρει) . Άκου τώρα.
Χαρούλα: Λέγε!
Φοίβος: Έφυγε ο Γιάννης!
Χαρούλα: Ποιός Γιάννης;
(Η κυρία Ζαχαροπούλου βγαίνει τρέχοντας από το γραφείο της κ πλησιάζει το γραφείο της Χαρούλας)
Ζαχαροπούλου: Φοίβο, Χαρούλα, τα μάθατε; Έφυγε ο Γιάννης!
Χαρούλα: Άντε πάλι... Ποιός Γιάννης βρε παιδιά, που πήγε;
Φοίβος: Τώρα δα αυτό της έλεγα κυρία Ζαχαροπούλου.
(Η Ελένη ακούει την κουβέντα, σηκώνεται από το γραφείο της κ πλησιάζει)
Ελένη: Αλήθεια; Πότε;
Ζαχαροπούλου: Σήμερα το πρωί, λίγο πριν έρθουμε στο γραφείο!
Φοίβος: Αλήθεια είναι Ελένη, το άκουσα κ εγώ!
Χαρούλα: Για μισό λεπτό. Κυρία Ζαχαροπούλου μου, ποιός είναι αυτός ο Γιάννης κ για που το βαλε;
Ζαχαροπούλου: Αχ, βρε Χαρούλα, δεν είναι ώρα για αστεία...
Χαρούλα (εκνευρισμένη): Ποιά αστεία κυρία Ζαχαροπούλου μου; Θα μου πείτε που στον κόρακα πήγε αυτός ο Γιάννης επιτέλους;
Φοίβος: Βρε Χαρούλα! Λίγο σεβασμό!
(Μπαίνει η Κατερίνα φουριόζα κ παραπόδας η "Ξινή". Η Ελένη επιστρέφει στο γραφείο της ταραγμένη κ τηλεφωνεί στον Ιάσωνα)
Ξινή: Εγώ στο είπα! Μου τα 'λεγε ο Χρήστος το πρωί στο φαρμακείο.
Κατερίνα: Βρε Αμαλία, αφού σου λέω τον είδα χθες το πρωί στο γύρισμα. Α-πο-κλεί-ε-ταί!
Ζαχαροπούλου: Για το Γιάννη λέτε; Αλήθεια είναι. Έφυγε σήμερα λίγο πριν τις 8...
Ελένη (στο τηλέφωνο): Βρε Ιάσωνα παίζουν με αυτά τα πράγματα; Φυσικά κ σου λέω αλήθεια. Πες το κ στον Άλκη να ετοιμάσει το βιβλίο...
Κατερίνα: Μα βρε παιδιά τόσο ξαφνικά;
Ξινή: Ε, κουράστηκε πια... Πόσο να αντέξει;
Φοίβος: Ε, όχι κ κουράστηκε! Ακμαιότατος ήταν, τον είχα δει τις προάλλες έξω από ένα σινεμά κ μου φάνηκε μια χαρά ο άνθρωπος*.
Ζαχαροπούλου: Κι όμως... Αχ, όταν έρθει η ώρα σου να φύγεις...
(Η κουβέντα έχει ανάψει για τα καλά κ μετατρέπεται σιγά-σιγά σε οχλαγογία. Η Χαρούλα απορημένη κ εμφανώς εκνευρισμένη προσπαθεί να καταλάβει. Κάποια στιγμή ξεσπάει!)
Χαρούλα: Εεεεεεε! (Σηκώνεται από την καρέκλα). Αν δε μου πει κάποιος αυτή τη στιγμή ποιος είναι αυτός ο Γιάννης κ που πήγε, θα φύγω εγώ!
Φοίβος: Κουνήσου απ' τη θέση σου ρε Χαρούλα!
Χαρούλα: Φοίβο, άσε τις εξυπνάδες κ πιάσε τις εξηγήσεις γιατί δεν έχεις δει τη Χαρούλα Πεπονάκη θυμωμένη!
Φοίβος: Ναι, καλά... Σε βλέπουμε κ ποτέ αλλιώς;
(Ένα μικρό χάχανο ξεφεύγει από την παρέα)
Χαρούλα: Φοίβο! Εξηγήσεις!
Ζαχαροπούλου: Άσε Φοίβο, θα τα πω εγώ στη Χαρούλα. Χαρούλα μου, ο Γιάννης... Έφυγε...
Χαρούλα: Ααααα... Εσείς έχετε βαλθεί να με τρελάνετε! Κατερίνα, πες μου εσύ κοπέλα μου σε παρακαλώ γιατί θα κάνω φόνο...
Φοίβος (τη διακόπτει): Χαρούλα! 
Χαρούλα: Σκάσε Φοίβο! Λέγε Κατερίνα!
Κατερίνα: Χαρούλα, ο Γιάννης είναι ο σκηνοθέτης μας...
Χαρούλα: Ε, ωραία κ δε μπορείτε να μου το πείτε τόση ώρα; Κ που πήγε; Παραιτήθηκε;
Όλοι: ...
Χαρούλα: Πείτε ρε παιδιά...
Ζαχαροπούλου: Πέθανε βρε Χαρούλα, δεν καταλαβαίνεις; Ο Γιάννης πέθανε...
(Η Χαρούλα συνειδητοποιεί... Το πρόσωπό της συννεφιάζει... Τα μάτια της βουρκώνουν... Κ ξαφνικά σφίγγει τα φρύδια της κ σηκώνει απότομα το κεφάλι θυμωμένα)
Χαρούλα: Κ γιατί βρε αχαΐρευτοι δε λέτε "πέθανε" τόση ώρα κ μου λέτε "έφυγε" κ "έφυγε";
Ζαχαροπούλου: Βρε Χαρούλα, έτσι λένε...
Χαρούλα: Αμ δεν λένε έτσι κυριά Ζαχαροπούλου μου. Γιατί αν είχε φύγει ο άνθρωπος, κάπου θα είχε πάει κυρία Ζαχαροπούλου μου. Κ αν κάπου είχε πάει, δεν θα το κάναμε θέμα τόση ώρα κυρία Ζαχαροπούλου μου! Δεν έφυγε ο άνθρωπος, πέθανε, κυρία Ζαχαροπούλου μου! Πέθανε!
(Η εικόνα παγώνει κ το μουσικό σήμα του Ρετιρέ παίζει για τελευταία φορά...)

Αφιερωμένο στο μέγα δάσκαλο Γιάννη Δαλιανίδη που πέθανε σήμερα το πρωί κ επειδή δεν "πάει" κάπου, προτίμησε να θαφτεί με πολιτική κηδεία. Ευτυχώς, δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ!

*Η σκηνή που περγράφει ο Φοίβος είναι αυτοβιογραφική κ πλέον δε θα συγχωρήσω ποτέ τον εαυτό μου που εκείνο το βράδυ δε ζήτησα αυτόγραφο...

11 σχόλια:

  1. Μπράβο ρε Χρήστο, ο καλύτερος αποχαιρετισμός για το θείο Γιάννη! Μόνο ο Μίλτος Παπάρας λείπει... Οικόπεδο ήθελες κυρία Θάλεια; Οικόπεδο λοιπόν, οικόπεδο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κώστα σε ευχαριστώ. Είναι αλήθεια ότι ήθελα να τους στριμώξω όλους -μου λείπει κ η ανηψιά Ειρήνη- αλλά κάποια στγμή μου φάνηκε πως μπουκώνει το πράμα...

    Αν κ τώρα που το σκέφτομαι νομίζω ότι έπρεπε να βάλω τον ίδιο να κάνει ένα από τα περιβόητα cameo του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Politiki kideia.Mou aresei.To post oxi toso.Eimai kakos.Makari na figo me politiki kideia.Ton kirio den ton 3ero-den me 3erei(anonimos 4 ever)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φίλε Deerman στο χέρι σου είναι να κηδευτείς όπως θες κ σου εύχομαι να συμβεί πάρα πολλά χρόνια μετά...

    Για το post, γούστα είναι αυτά κ σέβομαι τη γνώμη σου αλλά απευθύνεται σε αυτούς που έχουν μεγαλώσει με το Ρετιρέ κ αν δεν κάνω λάθος (επετρεψέ μου να γίνω κ εγώ λίγο κακός) όταν παίχτηκε για πρώτη φορά, δεν είχες ακόμα γεννηθεί!

    Την καλημέρα μου κ χαιρετίσματα στη Ναύπακτο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Makari file xristo.Nai pali kala,mporei na genithika tou 92 alla to mialo mou trexei me ta win98 kai meta.

    Xeretismous kai se esena :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλημέρα,

    Πολύ ωραίο το post! Είναι σαν κινηματογραφικό στιγμιότυπο. Εγώ μεγάλωσα με "Το Ρετιρέ" και θυμάμαι τις επαναλήψεις του κάθε καλοκαίρι. Πιο μικρή βέβαια, ελπίζω να μη λέει κάτι αυτό για την ηλικία μου...!

    Πολλούς χαιρετισμούς Χρήστο! Καλά να περνάς! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ιωάννα καλημέρα κ σε σένα. Όλοι ξέρουμε ότι το Ρετιρέ δεν είναι δα καμιά σπουδαία τέχνη αλλά σίγουρα για κάποιους από μας είναι βίτσιο... Όπως κ με τη Φρουτοπία κάποτε, έτσι κ με το Ρετιρέ, οι επαναλήψεις σηματοδοτούσαν το καλοκαίρι κ αυτός κ μόνο ο λόγος είναι αρκετός για να έχει αποκτήσει μια θέση στην καρδιά μου.

    Φυσικά το επεισόδιο που ο Ιάσωνας παραγγέλνει φαγητό απ' έξω κ προσπαθεί να το πασάρει στην Ελένη ως δικό του δημιούργημα αλλά προδίδεται από τη χαρτοπετσέτα με το λογότυπο του εστιατορίου, έπαιξε κ αυτό το ρόλο του... Ειδικά το γεγονός ότι το ίδιο επεισόδιο είδαμε αργότερα στους Μικρομεσαίους (με τον ίδιο πρωταγωνιστή ως Παύλο !) κ το ίδιο επεισόδιο είχε γραφτεί κ για την "Οδό Ανθέων", παλιότερο σήριαλ του Δαλιανίδη (το μόνο που άλλαζε κάθε φορά εκτός από τα ονόματα των ρόλων ήταν το είδος του φαγητού)!

    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Χρήστο καλησπέρα και πάλι!

    Xaxax, τη σκηνή με το έτοιμο φαγητό του Ιάσωνα - Παύλου το είχα ξεχάσει. Πάλι καλά που μου το θύμησες, να 'σαι καλά! Όντως είχε πολύ γέλιο. Αν και πετυχημένο σαν σύληψη οι πολλές επαναλήψεις του ίδιου θέματος δεν βοηθούν κατά την ταπεινή μου γνώμη. Μάλλον κουράζουν περισσότερο αυτόν που το βλέπει. Είναι σαν μία διαστροφή του σκηνοθέτη να πλασσάρει ξανά και ξανα το ίδιο θέμα στην οθόνη. Ο θεατής όμως τί φταίει??

    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ναι, αλλά το επεισόδιο με το "ΠΡΟΠΟ όλα Χ" ήταν πραγματικά μοναδικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ευτυχώς που δεν "κοιμήθηκε" όπως άλλοι ...παναγιώτατοι/παναγιώτηδες κλπ,κλπ.
    (άσχετη απορία, η σκηνή που περιγράφει ο Γιατρός συμπεριλαμβάνει και τον Ερμή ή μόνο το λαχείο.?)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Δεν είμαι σίγουρος για τον Ερμή αλλά ξέρω ότι αν σε πονάει το δόντι σου, γαργάρες με ούζο κάνουν πολύ καλή δουλειά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Γράψε, να δω τι θα καταλάβεις.