Δικαίωμα

Αν ήσουν σωστός καλλιτέχνης θα όφειλες—πρώτα από όλα στον εαυτό σου—να μην κάνεις το φτηνό δημοσιογράφο. Αν ήσουν καλλιτέχνης θα 'πρεπε να μιλάς με ποιήματα, όχι εξισώσεις. Αν ήσουν καλλιτέχνης κ είχες κάτι να πεις θα 'πρεπε να 'ταν ανάγκη, όχι χαβαλές, Κ για να βρεις πώς θα το πεις θα 'πρεπε πρώτα να κοπιάσεις. Κ για να το ξεστομίσεις θα 'πρεπε να πονέσεις.

Αλλά εσύ είσαι φτηνός, δεν ξέρεις τι σημαίνει κόπος ούτε πόνος. Δεν έχεις ανάγκες αφού όλα τα 'χεις λυμένα—άλλοι τα λύσαν για σένα. Η μόνη σου ανάγκη είναι να είσαι στην επιφάνεια κ γι αυτό εκφράζεσαι μόνο επιφανειακά. Πώς αλλιώς; Αφού δεν έχεις μάθει να εμβαθύνεις, πρώτος εσύ είσαι πιο ρηχός από όλους.

Σε λυπάμαι· γιατί θα προλάβεις να ζήσεις το πέρασμά σου στη λήθη. Τότε ίσως πονέσεις, αλλά τότε θα είναι αργά. Καλή σου νύχτα, καλλιτέχνη της κακιάς ώρας.

L'amour menaçant

Βρέθηκα παρέα με την Άτροπο για 4η φορά στο Rijksmuseum αυτά τα Χριστούγεννα. Διαβάζεται ρέικς κ σημαίνει «αυτοκρατορικό» από το λατινικό «rex» (όπως κ το γερμανικό «reich»). Οι Φλαμανδοί είναι μάστορες στη ζωγραφική κ το μουσείο αυτό είναι ίσως το αγαπημένο μου μέρος στο Άμστερνταμ. Δε θα σας μιλήσω όμως για τον Βαν Ντάικ κ τον Ρέμπραντ. Θα σας πω για τον Έρωτα. Δεν μιλάω για την έννοια—μιλάω για τη θεότητα.

Ανεβαίνοντας τη σκάλα για να βρεθείς στον επάνω όροφο του μουσείου συναντάς ένα άγαλμα του γνωστού φτερωτού θεού. Ο συγκεκριμένος δεν είναι ο συνηθισμένος παιχνιδιάρης Έρωτας που σε σημαδεύει με το τόξο του ενώ εσύ ασχολείσαι με άλλα, πιο ασήμαντα πράγματα. Αυτός ο Έρωτας είναι διαφορετικός. Δεν είναι τυχαίο πως το έργο ονομάζεται "L'amour menaçant": Ο Απειλητικός Έρωτας. Αυτός ο πιτσιρικάς έχει απόλυτη γνώση της δύναμής του. Σε κοιτάει με βλέμμα πονηρό κ σε προτρέπει να κάνεις ησυχία ενώ τραβάει από τη φαρέτρα του το βέλος για το επόμενο θύμα του. Σε καλεί να συνωμοτήσεις μαζί του, να μην τον προδώσεις, όχι όμως επειδή το θέλεις αλλά επειδή στο επιβάλλει με τη χειρονομία του κ με το επιτακτικό του βλέμμα. Χαμογελάει μεν, αλλά όχι τόσο χαρούμενα, όσο ύποπτα. Έχει τον έλεγχο. Όχι απλώς τον έλεγχο της παρούσας κατάστασης, τον έλεγχο γενικότερα. Κινεί τα νήματα. Είναι το αφεντικό. 

Στη βάση του αγάλματος υπάρχει μια επιγραφή που επιβεβαιώνει αυτό που έχεις ήδη αρχίσει να συνειδητοποιείς: Qui que tu sois, voicy tons Maitre - Il l'est le fut, ou le doit être. Όποιος και να 'σαι, ιδού ο αφέντης σου - είναι, ήταν, ή θα είναι. Όπως καταλαβαίνετε, η επιγραφή δεν μιλάει για τη θεότητα—μιλάει για την έννοια.

L'amour menaçant

Αφού συνηθίζεται το λοιπόν να κλείνουμε τη χρονιά με ευχές, σας εύχομαι το 2013 να βρείτε όλοι το μάστορά σας.

Τα λέμε του χρόνου.

Πείραμα

Και φωνάζω το σερβιτόρο. Δύο ωρίτσες το πολύ είχαν περάσει. Είχες πιει δυο ποτάκια―φυσιολογικά πράγματα δηλαδή. Με βλέπεις να πληρώνω. Σηκώνεις εντελώς κ καλά την τσάντα σου να βγάλεις το πορτοφόλι. Σε κοιτάω κ σου λέω: "Ούτε να το σκέφτεσαι". Πας να μου απαντήσεις, "μα όχι, δεν..." κ σε κόβω. "Μην το συζητάς," λεω, "την επόμενη φορά βλέπουμε, αυτά είναι δικά μου." "Όχι, όχι, δεν χρειάζεται..." επιμένεις ενώ έχω ήδη δώσει το πενηντάρικο στο σερβιτόρο κ περιμένω ρέστα.

Μεχρί τώρα αυτή η μικρή, πλην ιερή τελετουργία έχει λάβει χώρα σε όλα τα πρώτα ραντεβού που έχω βγει―ανεξαιρέτως! Παίζω το ρόλο μου με ευλάβια κ χωρίς κανένα παράπονο κ περιμένω να παίξεις κ εσύ το δικό σου. Αλλά νομίζω πως την επόμενη φορά―έτσι για δοκιμή βρε αδερφέ, όταν θα πας να μου ανοίξεις, κ καλά, την τσαντούλα σου, θα σε αφήσω να φτάσεις στο πορτοφόλι, να με κοιτάξεις, να το ανοίξεις, να με ξανακοιτάξεις κ τέλος να πληρώσεις σαν κυρία τα ποτάκια σου. Κ αν έχω κ μεγάλα κέφια, μπορεί να σε αφήσω να πληρώσεις κ τα δικά μου...

Φιλιά.